мыгъуагъэ

несчастье, беда, горе

/ ЦIыхум гущIыхьэ щыхъу Iуэхугъуэ, тхьэмыщкIагъэ, бэIутIэIу, щхьэIуэ.

Сосрыкъуэу си мыгъуэ, Сыт мыгъуагъэр къыпщыщI? Къэб. п. и ант. Мыгъуагъэр къэкIуэгъуафIэ щхьэкIэ, кIуэжыгъуейщ. (погов. )

Я мыгъуагъэ зын быть друзьями по несчастью.

Щхьэм мыгъуагъэ хуэхьыжын см. щхьэ.